Man U vs Arsenal

امروز مهمترین بازی لیگ برتر انگلستان در لندن برگزار شد و تیمهای اول و دوم جدول که هم امتیاز هم بودن با هم بازی کردن و من هم که عشق منچسترم و نشستیم با 2-3 تا دیگه از بچه های خوابگاه بازی رو دیدیم. بازی خوبی بود ولی نتیجش خیلی رو اعصابمه. البته در حالت کلی نتیجه مساوی در زمین آرسنال برای منچستر می تونه نتیجه خوبی محسوب بشه و آرسنالیها باید ناراحت باشن از اینکه 2 امتیاز بازی خانگی رو از دست دادن ولی وقتی داور سوت پایان بازی رو زد ، تماشاچیای لندنی طوری خوشحال بودن که انگار الان هفته آخر لیگ برتر هستش و تیمشون قهرمان شده و منچستری ها هم طوری ناراحت بودن که انگار بازی رو باختن. حالا چرا اینطور بود؟ برای اینکه منچستر دو بار از آرسنال جلو افتاد ولی هر دو بار بازی مساوی شد و بازی 2-1 برده رو در آخرین دقیقه وقت تلف شده یعنی دقیقه 93 مساوی کردن. حالا کی این گل رو زد؟ گالاس، همون که توی چلسی هم که بودیه بار این بلا رو سر منچستر آورد و چلسی رو قهرمان کرد. خلاصه حیف شد داشتیم می رفتیم صدر جدول که یک لحظه غفلت نذاشت. البته حالا وقت زیاده و بازی های زیادی تا آخر لیگ مونده. بازی خوبی بود مخصوصاً نیمه دومش هیجان بالایی داشت و توپ مرتب روی دروازه ها بود ولی نیمه اول به جز گل رونی چیز دیگه ای نداشت. آرسنال تیم خیلی جوونیه و سالهای دیگه می تونه خیلی قوی تر از اینی که هست بشه ، منچستر هم خوب بود ولی موقع خوردن هر دو تا گل تمرکز دفاعیش از بین رفته بود. گلهای منچستر روی پاسهای تیمی قشنگی بدست اومدن مخصوصاً گل دوم که یه پاس عالی از ساها که تازه به زمین اومده بود به اورا و پاس اورا به جلوی دروازه خالی و رونالدو خیلی راحت گل دوم رو زد. گلهای آرسنال بیشتر روی اشتباه دفاعهای منچستر مخصوصاً فردیناند به ثمر رسیدن . گل اول که یه توپ مرده روی سماجت ساینا به پاس گل برای فابرگاس تبدیل شد و گل دوم هم که اینقدر از چپ و راست توپ ریختن روی گل منچستر که وقتی توپ گل شد کسی نفهمید چون واندرسار توپ رو از توی دروازه در آورده بود و بازی ادامه داشت که کمک داور پرچم زد و اعلام گل کرد. داوری هم می تونم بگم یکی از کم نقص ترین داوری هایی بود که دیده بودم و اتفاق مشکوکی هم نیوفتاد که بحث برانگیز باشه. به هر حال باز هم نشد این آرسنال رو ببریم توی لندن، انشاءالله در اولدترافورد جبران می کنن