Manchester Utd 4 - 0 Arsenal

تا اومدم بجنبم و برم پایین بازی رو ببینم طول کشید و وقتی رسیدم دیدم که بعله دقیقه 20 نتیجه هم دو به صفر به نفع شیاطین سرخه،گلها رو هم رونی و فلچر زده بودن. قیافه دوستان آرسنالی هم که اصلاً تعریفی نداشت و با هر سوت داور فحش و ناسزا بود که نصیبش می شد، در همین احوالات بودیم که یک پاس خدا از کریک به نانی رسید و اونم مثل آب خوردن گل سوم رو به ینس له من زد. حال کردم این آلمانی بداخلاق توی دروازه بود امروز، نیمه دوم که شروع شد خبری از تغییر نبود و معلوم بود آرسنال شکست رو قبول کرده و تلاش می کنه که گلهای بیشتری نخوره و بازیکناش رو حفظ کنه برای بازی با میلان، کاری که البته یونایتد هم با بازی ندادن رونالدو و گیگز و ته وز و حتی هارگریوز انجام داده بود. اصلا هم جای خالیشون حس نمی شد این نانی که خودش یه پا کریس رونالدوه . به هرحال همون اولای نیمه دوم یک لگد وحشیانه از امانوئل ابوئه روی پاتریک اورا باعث شد که آرسنال نیمه دوم رو 10 نفره به بازی ادامه بده و اونجا بود که آرسن ونژه مثل بچه آدم رفت نشست رو نیمکتش و دیگه بلند نشد. بازی با حمله های پشت سر هم منچستر دنبال می شد و رونی هم چندتا گل رو نزد. حدود دقیقه هفتاد 5 تا تعویض انجام شد، 3 تا برای آرسنال 2 تا هم من یو. ساها و اسکولز وارد شدن جای رونی و آندرسون که واقعاً عالی بازی کرد. تصور کنید منچستر از آرسنال 3 به صفر جلو بود و یک لشکر ستاره هم روی نیمکت بودن. البته آرسنال هم آده بایور و فلامینی و سندروس رو در همین حین وارد بازی کرد اما دیگه خیلی دیر بود برای تغییر نتیجه. بعد از این تعویضها هم فلچر با یک هد گل چهارم رو به آرسنال زد و بعد از اون هم ساها دو تا گل رو خراب کرد و نانی هم چندتا حرکت تکنیکی اومد تا اینکه بازی تمام شد من هم بعد از مدتی طولانی یه برد دلچسب ببینم. این منچستر می تونه هم قهرمان لیگ برتر بشه هم جام باشگاههای اروپا و هم جام حذفی،اصلاً همین که گری نویل نیست خودش یعنی چند امتیاز بیشتر