Chocolate

دیروز نشستم یک پست نوشتم در مورد دو تا فیلمی که دیده بودم ، ولی چون توش از حروف انگلیسی هم استفاده کردم اینجا که می ذارمش قاطی می کنه، البته بلاگر چندوقتیه فرمت فارسی هم اضافه کرده و همه چی از سمت راست به چپ میشه ولی چند تا ایراد داره که ترجیح می دم همین فرمت چپکی رو استفاده کنم و فعلاً با مشکلاتش بسازم تا ببینم کی سر از کارش در میارم. اون پرشین بلاگ اچ تی ام ال راحت تری داشت خودم می رفتم دستکاری می کردم تمپلیت رو ولی این یکی هر چی نگاش می کنم چیزی ازش نمی فهمم. به هرحال بیخیال اون پست شدم شاید هم بعدآ پستش کنم ولی الان یه فیلم دیگه دیدم که قدیمیه و تولید سال 2000 هست ولی خوب ندیده بودم اسمش شکلاته و کلی مزه داد دیدنش. این هم از فواید اون کلاس مضحک میشاییل اشکیبه بود ، فکر کنم اون پیانیست نیمه کچل از این فیلمه تعریف کرد و این گوشه ذهن من مونده بود تا قبل از اینکه بیام دیدم یه دستفروش ( دی وی دی فروش) داره و خریدم و آوردم اینجا برای روز مبادا. خلاصه فیلم خوبی بود. این فیلم دیدنهای من هم تازه شروع شده و حالا حالا ها ادامه داره

تیم ملی هم که امروز حسابی ضایع کرده و ملت هم بعد از 7 ماه گل نزنی تیم، علی دایی رو تشویق کردن توی استادیوم، جالبه واقعاً طرف وقتی بود و گل می زد هو می کردنش حالا که نیست تشویقش می کنن. کلا این ملت ما کسی که موفق باشه و حس کنن بالا تره باهاش حال نمی کنن و همه سعیشون رو می کنن که زیرابش رو بزنن بعد که مطمئن شدن دیگه خبری ازش نیست حسرتش رو می خورن. من فکر کنم انقلاب ایران هم روی یه همچین فرهنگی بنا شده، حد اقل حسرت خوردناشون که همینجوریه، طرف شاه خائن بوده حالا شده خدا بیامرز... این هم ربط گودرز و شقایق توسط من ، کلی هنر می خواد بابا کم الکی نیستش که